Num tandem physici phaenomenon corporis pali Europaei mysterium solvunt?

Omnia tria genera corporis pali scrutatus manifestat partem millennii esse longam, penitus obfirmatam traditionem.

Phaenomenon corporis pali Europaei diu phisicis fascinavit. Multae nationes Europaeae innumera corpora invenerunt conservata per paludes frigidos, condiciones acidicas et compositiones organicas. Tamen, quamquam intensiva studia, usque nunc investigatores plenam imaginem rei corporis pali habent.

Tollund Hominis caput bene conservatum, dolore vultu plenum, laqueo adhuc collo circumdedit. Image credit: Photo by A. Mikkelsen; Nielsen, NH et al ; Antiquitas Publications Ltd
Tollund Hominis caput bene conservatum, dolore vultu plenum, laqueo adhuc collo circumdedit. © Image credit: Photo by A. Mikkelsen; Nielsen, NH et al ; Antiquitas Publications Ltd

Archaeologorum turma internationalis centenaria antiquarum humanarum reliquiarum in umidis Europae repertis resolvit, quae "corpora caeca" revelans partem fuisse traditionis millennii disiuncta erat. Homines in paludibus conditi sunt a periodo praehistorico usque ad tempora prima moderna. Turma etiam invenit cum causa mortis determinari posset, maxime occurrit finis violentus.

Aliquot corpora caeca clarissima ob conservationem maxime conservatam sunt, ut Lindow Man e Britannia, Tollund Man e Dania et Yde Girl e Belgio. Hi homines in praeteritis vitae snapshots offerunt, cum investigatores possunt singula restituere ut ultimos cibos et etiam causam mortis — plurimi caesi sunt ac plerumque humana sacrificia interpretantur. Sed haec exempla servata sunt tantum fractionis quae inventa sunt.

"Littere millia hominum in paludibus obtigerunt, solum iterum seculis post incisionem petulci inveniendis", Doctor Roy van Beek dixit, ex Universitate Wageningen, "Exempla bene conservata tantum particulam huius fabulae longe ampliorem narrare. .

Qualem, Doctor van Beek et turmae Batavi, Swedish, et investigatores Estonici instituerunt ad studium accuratae et magnae speculationis centenariorum corporum in Europa inventarum. Investigationes eorum, in ephemeride Antiquitate edita, plusquam mille homines ex 1,000 locis per continentem enucleaverunt ad pleniorem corporum caesinorum cognitionem aedificandam.

Corpora palustria in hac investigatione examinata dividi possunt in tria genera praecipua: "mumia caena," corpora nobilia cum cute, molli tela, et capillo conservata; sceleta pali, corpora integra, quorum ossa tantum conservata sunt; et partiales reliquiae vel pali sceleta vel sceleta.

Diversa corporum genera maxime efficiunt condiciones conservationis varias: aliae paludes magis aptae ad conservationem corporis humani, alii os melius conservandum. Ut talis, distributio non multum nobis narrat de praeteritis hominum moribus, atque in uno tantum genere ad incompletam imaginem ducit.

"Novus studium ostendit grave momentum investigationis archaeologicae praeteritorum in parva coetus mumia spectaculi caesi nostras sententias depravasse", inquit Doctor van Beek, "Omnes tres categoriae pretiosissimae informationes cedunt, et iungendo tota nova imago emergit. "

a) Exemplum boci mumi (Rabivere, Estonia); b) caput abscissum pali mumi (Stidsholt, Daniae); c) bog sceletus (Luttra, Suecia); et d) reliquiae osseae disarticulatae (Alken Enge, Daniae) (copyright: Museum nationale Estonicum (a); Nationalmuseet Copenhagen (b), Jan Kask (c), Petrus Jensen (d)). per antiquitatem
a) Exemplum boci mumi (Rabivere, Estonia); b) caput abscissum pali mumi (Stidsholt, Daniae); c) bog sceletus (Luttra, Suecia); et d) reliquiae osseae disarticulatae (Alken Enge, Daniae) (copyright: Museum nationale Estonicum (a); Nationalmuseet Copenhagen (b), Jan Kask (c), Petrus Jensen (d)). per the Antiquitatum

Omnia tria genera corporis pali scrutatus manifestat partem millennii esse longam, penitus obfirmatam traditionem. Phaenomenon in Scandanavia meridionali incipit per Neolithicam, circa 5000 aCn, et paulatim per Europam septentrionalem diffunditur. Minimus invenit, notus ex Hibernia, Britannia et Germania, traditionem continuatam in Medio Aevo et primis recentioribus temporibus.

Novus studium etiam demonstrat multa argumenta violentiae reperit. Ubi causa mortis definiri potuit, plerique taeterrimam finem obtigisse videntur et in paludibus voluntarie relicti sunt. Haec violentia saepe interpretatur sacrificia ritualistica, supplicium scelestos, vel victimas violentiae. Paucis tamen his saeculis, fontes scriptos indicant notabilis caedes in paludibus, sicut et in mortibus fuerunt.

"Hoc ostendit non unam explicationem quaerendam esse omnium rerum", inquit Doctor van Beek, "accidentales mortes et interitus etiam superioribus temporibus frequentiores fuisse possunt."

Distributio humana in paludibus manet. Credit: Auctores
Distributio humana in paludibus manet. © Image Credit: Auctores

Manipulus etiam deprehendit hotspotum esse corpora caeca: humida ubi reliquiae plurium hominum inventae sunt. In quibusdam reperit unum actum, ut massa sepulturae proelii mortui. Aliae paludes semel iterumque adhibitae sunt et humanae reliquiae cum amplis aliis obiectis, quae sacra sacrificia interpretabantur, ab ossibus animalium ad arma vel ornamenta aenea pervagabantur. Tales paludes locos cultus interpretantur, qui locum praecipuum habere debent in communitatibus localibus credendi. Alia notabilis categoria sic dicta "praeda sitis bellica" formatur ubi magnae copiae telorum iuxta hominum reliquias reperiuntur.

"Omnino fascinans novam picturam quae emergit, una est phaenomeni perantiqui, diversae et multiplex, quod multiplices fabulas de majoribus thematis humanis velut violentia, religione et calamitate funerum narrat", dixit Doctor van Beek.


Et fuit studium published in Acta Antiquitatis Universitatis Cantabrigiensis 10 2023 die Ianuarii.