6eko abuztuaren 1945an, goizean, Hiroshimako herritar bat Sumitomo Bankuaren kanpoko harrizko eskaileretan eserita zegoen munduko lehen bonba atomikoa hirian leherrarazi zutenean. Eskuineko eskuan makila bat zuen, eta ezkerreko eskua bularretik zihoan.
Hala ere, segundo gutxiren buruan, arma atomikoaren distira izugarriak jota zegoen. Bere gorputzak jarritako itzal ikaragarria zegoen haren ordez, bere azken unearen oroigarri beldurgarria. Bera ez ezik, bera bezalako ehunka milaka pertsonen azken uneak horrela inprimatu dira Hiroshimako lurraldean.
Hiroshimako negozio-barruti zentralean zehar ikus zitezkeen silueta kezkagarri hauek: leihoetako kristaletatik, balbuletatik eta azken segundoetan zeuden jende arruntaren eskema zoragarriak. Orain gutxitzea helburu duten hiri bateko itzal nuklearrak eraikinetan eta pasabideetan grabatu ziren.
Gaur egun, itzal nuklear horiek aurrekaririk gabeko gerra ekintza honetan beren desagerpena ezagutu zuten zenbakizko bizitza gogorarazten dute.
Hiroshimako itzal nuklearrak
Little Boy, hiriaren gainetik 1,900 ft leherrarazi zituen bonba atomikoak, argi biziko eta irakinezko distira bat igorri zuen, ukitzen zuen guztia erretzen zuena. Bonbaren azalera garrez lehertu zen 10,000 at-tan, eta eztanda-gunetik 1,600 ft-ra zegoen guztia guztiz zatitu zen segundo zati batean. Eraginaren eremutik kilometro batera zegoen ia guztia hondakin pila bihurtu zen.
Detonazioaren beroa hain zen indartsua, ezen lehertu egin baitzen leherketa-eremuan zegoen guztia, eta gizakien hondakinen itzal erradioaktibo izugarriak utzi zituen behin herritarrak zeuden tokian.
Sumitomo Bankua Little Boy-ek Hiroshima hiriarekin eragin zuen puntutik 850 metrora zegoen. Inor ezin zen leku horretan eserita aurkitu.
Hiroshimako Bakearen Memoriaren Museoak dio bonba atomikoa bota ondoren hiriko itzal izugarrien erantzule bakarrak ez direla pertsonak. Eskailerak, leiho kristalak, ur balbula nagusiak eta bizikleta lasterrak harrapatu zituzten eztandaren bidean, aztarnak utziz atzealdean.
Berdin zitzaion beroak egituren gainazaletan aztarna bat uztea eragozten ez zuenik.
Bankuko eskaileretan eserita dagoen gizabanakoaren itzala da Hiroshimako itzalen artean ezagunena. Eztandaren inpresio zehatzenetako bat da, eta han egon zen ia bi hamarkadaz, Hiroshimako Bakearen Memoriaren Museora lekualdatu zuten arte.
Bisitariak Hiroshimako itzal izugarriekin hurbil daitezke, leherketa nuklearren tragediaren oroigarri gisa. Euriak eta haizeak apurka-apurka suntsitu zituzten aztarna horiek, urte batzuetatik dozenaka urtera arte iraun zezaketen, non geratu zirenaren arabera.
Hiroshimako suntsipena
Hiroshimako bonbardaketa atomikoaren ondorengo suntsiketak ez zuen aurrekaririk izan. Hiriko biztanleen laurdena bonbaren ondorioz hildakoen arabera, ondorengo hilabeteetan bigarren laurden bat hil zen.
Leherketak kalte handiak eragin zituen hirigunetik hiru kilometrora. Leherketaren hipozentroaren bi kilometro eta erdi aldera, suak piztu ziren eta kristala mila zatitan apurtu zen.
