Mythen en legendes maken deel uit van elke cultuur. Een van die legendes is het verhaal van koning Arthur, de grote heerser van de Britse legende, en zijn koningin Guinevere. Evenzo is Osiris een prominente figuur in de Egyptische mythologie en staat hij bekend als de god van de onderwereld en de dood. Net als andere religies zijn de mythen van Osiris ingewikkeld en veelzijdig. Hij symboliseert onsterfelijkheid, zou de doden beoordelen op basis van hun moraal en wordt gezien als een god van vernieuwing en opstanding. Afhankelijk van de sekte heeft hij verschillende andere taken.
Ondanks zijn reputatie werd Osiris alom gewaardeerd als een machtige God. In 2015 onthulden archeologen dat ze een oud graf hebben gevonden dat rechtstreeks lijkt te zijn gemodelleerd naar het mythische graf van Osiris. De vondst is gedaan door een Spaans-Italiaans archeologisch team in samenwerking met het Egyptische Ministerie van Oudheden.
Egyptische overlevering vertelt over het bestaan van dit graf in de necropolis van Sheikh Abd el-Qurna, een deel van het noordelijke klooster van Deir el-Bahari op de Westelijke Jordaanoever van Thebe. Het graf werd aanvankelijk in 1887 ontdekt door Philippe Virey. En in de 20e eeuw waren er enkele vluchtige pogingen om de hoofdstructuur in kaart te brengen; Tomb Kampp-327, die u hieronder in rood kunt zien, is echter nooit geschetst.
Het nieuw ontdekte Osiris-complex bevat een doorgang die naar verschillende kamers leidt die intrigerende relikwieën bevatten. Eén kamer heeft een muurreliëf met een reeks demonen die messen vasthouden, die werden gebruikt om de stoffelijke resten van de overledene te beschermen.
In een andere kamer (de centrale gewelfde kapel) zit een godheid met een smaragdgroene huid tegenover een trap met een schacht van 29.5 meter erin. De schacht is verbonden met een andere kamer met een tweede schacht die 9 meter naar beneden gaat in twee kamers. De opstelling is bijna als een labyrint.
Hoewel de exacte periode waarin dit grafcomplex werd gebouwd onzeker is, vergelijken experts het met soortgelijke graven die Osirische elementen bevatten en suggereren dat het gemaakt zou kunnen zijn tijdens de 25e dynastie (760-656 v.Chr.) of de 26e dynastie (672-525 v.Chr.). Het meest bekende voorbeeld is de tombe van Orisis, de Osireon genaamd, gebouwd in Seti I's eigen begrafeniscomplex.
In de kunst wordt Osiris afgebeeld met een smaragdgroene huid, een farao's baard, een kroon versierd met twee schitterende struisvogelveren en zijn benen gebonden als een mummie. Hij houdt gewoonlijk een boef en dorsvlegel vast - twee symbolen van het koningschap en het land.
De legende van Osiris werd jaarlijks door de oude Egyptenaren in een dramatische vorm uitgespeeld, waarin zijn dood en opstanding opnieuw werden verteld. Er wordt aangenomen dat hij omkwam in de Nijl en in sommige versies in 14 stukken werd gesneden door zijn broer Set, de god van stormen, chaos, agressie en buitenlanders. Isis, de beschermheilige van de natuur en magie, bracht de stukken in een tijdsbestek van 12 dagen weer in elkaar, behalve zijn fallus, die verloren was gegaan.
Het lichaam van Osiris werd per boot naar zijn tombe vervoerd, terwijl Isis een vervangende fallus maakte van goud. Doordrenkt met magie, bracht dit object Osiris lang genoeg terug uit de dood om Isis te impregneren met een kind dat Horus zou worden, de godheid met de valkenkop die wordt geassocieerd met koning en koningschap.
Volgens het Luxor Times Magazine-blog: "De symboliek van Osiris is hier heel duidelijk, aangezien alle elementen die herinneren aan het mythische Osiris-graf aanwezig zijn." Een grote trap van 3.5 meter lang met onderaan een 4 meter hoog plafond die naar de onderwereld leidt en een andere rechtstreeks naar het Osiris-beeld, dat dus hoger ligt en ideaal geïsoleerd op 'zijn eiland'; het Osiris-beeld zelf; de lege gang eromheen die het waterkanaal symboliseert; de verwachte grafkamer onder het beeld, waardoor de overledene wordt geïdentificeerd met Osiris.
