Volgens een ScienceAlert-rapport, in 2019 heeft een internationaal team van wetenschappers onder leiding van archeoloog Melissa Kennedy van de University of Western Australia een 140 meter lange zandsteen Mustatil opgegraven nabij Al-'Ula, in het noordwesten van Saoedi-Arabië, genaamd IDIHA-F-0011081. De mysterieuze, rechthoekige omheiningen werden door neolithische mensen gebruikt voor onbekende rituelen. De opgravingen hebben honderden fragmenten van dierlijke resten blootgelegd, geclusterd rond een rechtopstaande plaat van steen die als heilig wordt geïnterpreteerd. Dit suggereert dat de stenen plaat een heilige steen is die de god of goden vertegenwoordigt van de mensen die duizenden jaren geleden in de regio leefden.
De Mustatils zijn een unieke ontdekking op het gebied van archeologie. Deze structuren zijn alleen te vinden in het noordwesten van Saoedi-Arabië en werden voor het eerst ontdekt in de jaren zeventig door middel van luchtfotografie. Deze vreemd uitziende structuren zijn gemaakt van rotsen en hebben een rechthoekige vorm, met een lengte die meestal groter is dan de breedte. De muren van de structuur zijn gebouwd met rotsen die op elkaar zijn gelegd, zonder het gebruik van mortel of cement, in een techniek die bekend staat als droge stenen metselwerk. De Mustatils kunnen in grootte variëren, sommige zijn relatief klein en andere kunnen tientallen meters lang zijn.
Er wordt aangenomen dat het oude bouwwerken zijn die werden gebouwd tijdens de neolithische periode, die dateert van ongeveer 8,000 jaar geleden. De Mustatils zijn nog steeds in mysterie gehuld en hun doel is niet helemaal duidelijk. Sommige experts zijn van mening dat ze mogelijk zijn gebruikt voor religieuze of ceremoniële doeleinden, terwijl anderen suggereren dat ze kunnen zijn gebruikt voor astronomische waarnemingen of als veeverblijven.
Een andere theorie suggereert dat Mustatils werden gebruikt voor de jacht. De stenen muren hebben mogelijk barrières gecreëerd die dieren naar een nauwe ruimte hebben geleid waar ze gemakkelijk konden worden gejaagd. Deze theorie wordt ondersteund door de aanwezigheid van oude dierenvallen in de buurt van enkele Mustatils.
Sommige deskundigen stellen voor dat Mustatils werden gebruikt als graven of grafkamers. De uniformiteit van de structuren en de aanwezigheid van menselijke resten die in de buurt van sommige Mustatils zijn gevonden, ondersteunen deze theorie. Niet alle Mustatils bevatten echter menselijke resten, wat deze theorie in twijfel trekt. Wat hun oorspronkelijke doel ook was, deze structuren zijn een fascinerende ontdekking die inzicht geeft in het leven in de oudheid in de regio.
In de afgelopen decennia hebben archeologen die de Mustatils bestudeerden ontdekt dat ze werden gebouwd tijdens een periode van toegenomen regenval in het gebied, wat mogelijk grotere populaties en complexere samenlevingen mogelijk heeft gemaakt. De structuren zelf zijn uitgelijnd met astronomische kenmerken, zoals de opkomst en ondergang van de zon en de maan, wat suggereert dat ze werden gebruikt voor astronomische waarnemingen of rituelen.
Een van de meest fascinerende ontdekkingen in Noordwest-Saoedi-Arabië is de aanwezigheid van rotstekeningen in de buurt van de Mustatils. De rotstekeningen tonen dieren, mensen en geometrische vormen en men denkt dat ze dateren uit dezelfde periode als de Mustatils. De aanwezigheid van rotstekeningen zo dicht bij de structuren suggereert dat ze deel uitmaakten van een groter cultureel complex en een betrokkenheid van de oude Nabatese beschaving, die een groot deel van de regio beheerste in de eerste eeuw vGT.
Concluderend, de ontdekking van Mustatils in het noordwesten van Saoedi-Arabië is een bewijs van het belang van archeologisch onderzoek bij het ontsluiten van de geheimen van ons verleden. Alleen door de toegewijde inspanningen van wetenschappers, onderzoekers en lokale gemeenschappen kunnen we hopen een beter begrip te krijgen van ons gedeelde culturele erfgoed en de rijke geschiedenis van onze planeet.
Aangezien er nog steeds nieuwe ontdekkingen zoals deze worden gedaan, is het duidelijk dat er nog veel meer te leren valt over de Mustatils en de mensen die ze hebben gebouwd. Het is een opwindende tijd voor de archeologie en een die belooft nog veel meer fascinerende inzichten in ons verleden op te leveren.
Het onderzoek werd gefinancierd door de Royal Commission for AlUla en is gepubliceerd in PLoS ONE.
