De verdwijning van de Sodder-kinderen is even intrigerend en raadselachtig als tragisch. Op eerste kerstdag 1 om 30:1945 uur brak er een brand uit in het huis van de familie Sodder in West Virginia. Het werd destijds bewoond door George Sodder, zijn vrouw Jennie en negen van hun tien kinderen (de oudste zoon diende in de Leger destijds).
Beide ouders en vier van de negen kinderen ontsnapten. Maar de andere vijf kinderen werden vermist, sindsdien zijn ze nooit meer gevonden. De Sodders geloofden de rest van hun leven dat hun vijf vermiste kinderen het overleefden.
De verdwijning van de Sodder Children
The Sodders vierden feest op kerstavond 1945. Marion, de oudste dochter, werkte in een dubbeltje in het centrum van Fayetteville en ze verraste drie van haar jongere zussen - Martha, 12, Jennie, 8, en Betty, 5 - met nieuw speelgoed ze had daar als cadeau voor hen gekocht. De jongere kinderen waren zo opgewonden dat ze hun moeder vroegen of ze langer op konden blijven na wat hun gebruikelijke bedtijd zou zijn geweest.
Om 10 uur zei Jennie dat ze wat later konden blijven, zolang de twee oudste jongens die nog wakker waren, de 00-jarige Maurice en zijn 14-jarige broer Louis, eraan herinnerden de koeien in en voer de kippen voordat ze zelf naar bed gaan.
Jennie's echtgenoot en de twee oudste jongens, John, 23 en George Jr, 16, die de hele dag met hun vader hadden gewerkt, sliepen al. Nadat ze de kinderen aan die resterende klusjes had herinnerd, nam Jennie Sylvia, 2, mee naar boven en ging ze samen naar bed
De telefoon ging om 12 uur, Jennie werd wakker en ging naar beneden om op te nemen. Het was een vrouw wiens stem ze niet herkende, die om een naam vroeg die ze niet kende, met het geluid van gelach en rammelende glazen op de achtergrond. Ze vertelde de beller dat ze een verkeerd nummer had bereikt en herinnerde zich later het nummer van de vrouw "rare lach".
Toen hing ze op en keerde terug naar bed. Terwijl ze dat deed, merkte ze dat de lichten nog aan waren en de gordijnen niet dicht waren, twee dingen waar de kinderen normaal op letten als ze later opbleven dan hun ouders. Marion was in slaap gevallen op de bank in de woonkamer, dus Jennie nam aan dat de andere kinderen die later waren blijven slapen, weer naar de zolder waren gegaan waar ze sliepen. Ze deed de gordijnen dicht, deed het licht uit en keerde terug naar bed.
Om 1:00 uur werd Jennie opnieuw gewekt door een geluid van een voorwerp dat met een luide knal het dak van het huis raakte, en vervolgens een rollend geluid. Nadat ze verder niets had gehoord, viel ze weer in slaap. Na nog een half uur werd ze weer wakker en rook ze rook.
Toen ze weer opstond, ontdekte ze dat de kamer die George gebruikte voor zijn kantoor in brand stond, rond de telefoonlijn en de zekeringenkast. Ze maakte hem wakker en hij, op zijn beurt, maakte zijn oudere zoons wakker. Beide ouders en vier van hun kinderen - Marion, Sylvia, John en George Jr - ontsnapten het huis.
Vijf kinderen vermist
Tijdens hun ontsnapping riepen George en Jennie wanhopig naar hun andere vijf kinderen boven, maar ze hoorden geen reactie. Ze konden daar niet naar boven omdat de trap zelf al in brand stond. Aanvankelijk dacht Sodders dat hun kinderen op de een of andere manier uit het brandende huis konden ontsnappen, maar na een tijdje beseften ze dat hun kinderen vermist waren.
Toen George probeerde het huis opnieuw binnen te gaan om de kinderen te redden, ontbrak ook de ladder die altijd tegen het huis leunde. Hij dacht dat hij een van zijn twee kolentrucks naar het huis zou rijden en erin zou klimmen om door een raam naar binnen te gaan, maar geen van de vrachtwagens begon - ook al hadden ze de dag ervoor allebei functioneerden.
Meerdere mensen belden de telefoniste voor hulp, maar de oproep werd nooit beantwoord. En hoewel de brandweerkazerne slechts drie kilometer verderop was, kwamen brandweerwagens pas om 8:00 uur aan. Het meest raadselachtige deel van deze gebeurtenis was dat er geen menselijke resten werden gevonden in de overblijfselen van het vuur. Hoewel ze volgens een ander verslag wel een paar botfragmenten en inwendige organen vonden, kozen ze ervoor om het de familie niet te vertellen.
Sodders geloofde dat hun vermiste kinderen nog leefden
Ter ondersteuning van hun overtuiging dat de kinderen het hebben overleefd, hebben de Sodders gewezen op een aantal ongebruikelijke omstandigheden voor en tijdens de brand. George betwistte de bevinding van de brandweer dat de brand van oorsprong elektrisch was, en merkte op dat hij onlangs het huis opnieuw had laten bedraden en inspecteren.
George en zijn vrouw vermoedden brandstichting, wat leidde tot theorieën dat de kinderen waren ontvoerd door de Siciliaanse maffia, misschien als vergelding voor George's uitgesproken kritiek op Benito Mussolini en de fascistische regering van zijn geboorteland Italië. Sommige theorieën suggereren dat de lokale maffia George Sodder probeerde te rekruteren, maar hij weigerde, zodat hun kinderen werden meegenomen.
Bijna twee decennia later ontving Sodders een vreemde mail
Twintig jaar na hun verdwijning ontving de familie een foto van een jonge man per post die leek op een van hun vermiste zonen. Op de achterkant van de foto stond een handgeschreven bericht met de tekst: “Louis Sodder. Ik hou van broer Frankie. Ilil Boys. A90132 of 35.” Beide postcodes waren afkomstig uit Palermo, een stad op Sicilië, Italië.
Hoewel ze ervan overtuigd waren dat het Louis was, waren ze niet in staat het obscure bericht te decoderen of te traceren wie de foto daadwerkelijk had verzonden. De Sodders huurden later privé-detectives in om te helpen bij het vinden van hun vermiste kinderen, maar ten minste twee van hen werden onmiddellijk vermist.
De zaak blijft onopgelost
De Sodders hebben het huis nooit herbouwd en in plaats daarvan de plek veranderd in een herdenkingstuin voor hun verloren kinderen. Toen ze begonnen te vermoeden dat de kinderen waren overleden, plaatsten ze een reclamebord langs State Route 16 met afbeeldingen van de vijf, waarbij ze een prijs uitloofden voor informatie die de zaak zou afsluiten.
Het was nog tot lang nadat Jennie Sodder stierf in 1989. Sylvia Sodder, de jongste van de Sodder-kinderen, woont in St. Albans, West Virginia, in de 70. Uiteindelijk blijft de verdwijning van de Sodder-kinderen een onopgelost mysterie aan deze dag.
